روز عرفه، روز رحمت عام الهی است، دعای در این روز نیز، زمینه ساز تجلّی مغفرت و آمرزش خدا نسبت به بندگان است. در این روز معنوی و مقدس، دل هایی که از شوق و خشیت می لرزد و چشم هایی که از باران اشک خیس می شود و بغض هایی که در گلو می ترکد و شانه هایی که در اثر هق هق گریه لرزان می شود، همه دوست داشتنی است.

دعای عرفه عنوان دعایی است منسوب به حسین بن علی، پیشوای شیعیان، با حجمی حدود ۳۲۰۰ کلمه که با اختلافاتی جزئی در کتب مختلف نقل شده، و مضمونش اعتراف به جایگاه خدا و اقرار به جایگاه انسان در هستی، و نیز حمد و سپاس برای نعمتهای فراوان خداوند بر انسان، یادآوری مشکلات و تب و تابهایی که شخص در عمر خویش از بدو آفرینش تا کنون پشت سر نهاده، و کوشش برای جلب رحمت الاهی، و طلب آرامش و عافیت از وی، همچون مهم‌ترین خواستهٔ انسان است. این دعا حاوی اصلی ذکر شده در همهٔ تحریرها، و ذیلی مذکور در برخی تحریرهای دعا در حدود ۸۰۰ کلمه است. گفته شده است که حسین بن علی این دعا را در روز عرفه و در صحرای عرفات و در کنار همراهانش در بیرون خیمه‌ها خوانده است. این دعای نسبتاً طولانی از اعمال مهم شیعیان در روز عرفه است که پس از نماز ظهر و عصر تا غروب خوانده می‌شود. بر پایهٔ آنچه در اول برخی نسخ‌های دعا ذکر شده، این دعا توسط بشر و بشیر فرزندان «غالب اسدی» نقل شده است.

شما دوستان عزيز براي استفاده از متن دعاي عرفه و همچنين استفاده از فايل صوتي دعاي پر فيض عرفه ميتوانيد به سايت کتابخانه ديجيتال دبيرستان دخترانه نداي سيدالشهدا «ع» مراجعه فرماييد.

التماس دعا