مهدی سهیلی فرزند غلامرضا از نوادگان حاج اکبر سمنانی از شاعران بزرگ معاصر است . وی در سال 1303 در تهران متولد شد . پس از پایان تحصیلات ابتدایی به فراگرفتن علوم قدیمیه و صرف و نحو عربی و منطق و معانی نزد استادان فن پرداخت و دوره متوسطه را در دبیرستان نظام آباد به پایان آورد . سپس وارد خدمات مطبوعاتی و روزنامه نگاری شد .
نام خانوادگی خود را از حاجی علی اکبری سمنانی به سهیلی در سال 1322 تغییر داد .
در سالهای 1345 الی 1356 علاوه بر انجام کارهای مطبوعاتی و همکاری با روزنامه های فکاهی تهران ، سرپرستی کاروان شعر و موسیقی رادیو و داوری برنامه مشاعره را بر عهده داشت . او در زمینه نمایش نامه نویسی نیز فعالیت داشته است.وی در ۱۸ مرداد ۱۳۶۶ در سن ۶۳ سالگی در گذشت .
آثار :
اشک مهتاب، سرود قرن، نگاهی در سکوت، لحظه ها و صحنه ها، بیا با هم بگرییم،چه کنم ؟ دلم از سنگ نیست،چشمان تو در آیینه اشک،اولین غم و آخرین نگاه
بوی بهار می دهد،طلوع محمد،در خاطر منی،پنجره یی به باغ های نور، پرواز در آسمان شعر، یک آسمان ستاره، کاروانی از شعر - 14 جلد، گنجواره سهیل - 3 جلد
مشاعره، گنج غزل، بزم شاعران، سرود خدا، شعر و زندگی، بوسه یی بر دست مادر، شاهکارهای سعدی، شاهکارهای صائب و کلیم، ضرب المثل های معروف ایران
خاطرات یک سگ، سر دبیر گیج، غزل های هماهنگ