ملاله یوسف‌زی را حالا همه می‌شناسند؛ دختر نوجوان پاکستانی که در دفاع از حق آموزش توسط طالبان مورد هدف گلوله قرار گرفت و کتابش نامزد دریافت نوبل شد.

منبع نوشته:http://7ganj.ir/%d8%a7%d9%8a%d9%86-%d8%af%d8%ae%d8%aa%d8%b1-%d9%86%d9%88%d8%ac%d9%88%d8%a7%d9%86-%d9%be%d8%a7%d9%83%d8%b3%d8%aa%d8%a7%d9%86%d9%8a-%da%86%d8%b1%d8%a7-%d8%a8%d8%b1%d9%86%d8%af%d9%87-%d8%ac%d8%a7%d9%8a/

ملاله یوسف‌زی را حالا همه می‌شناسند؛ دختر نوجوان پاکستانی که در دفاع از حق آموزش توسط طالبان مورد هدف گلوله قرار گرفت و کتابش نامزد دریافت نوبل شد. ملاله به گزارش خبرآنلاین، «ملاله یوسف زی» و “کایلاش ساتیارتی” (Kailash Satyarthi) به صورت مشترک به عنوان برنده جایزه صلح نوبل امسال (۲۰۱۴) اعلام شدند. رئیس کمیته نروژی نوبل اعلام کرد که ملاله یوسف زی پاکستانی به دلیل تلاشهایش برای ارتقاء سطح تحصیل بانوان در پاکستان برای این جایزه برگزیده شده است. با اهدای جایزه نوبل به ملاله ١٧ ساله، او جوانترین فردی است که برنده جایزه نوبل شده است. بنابراین گزارش، برنده نوبل صلح ۲۰۱۴ در ایران هم ناشناخته نیست؛ کتاب «من ملاله هستم» زندگی خودنوشت ملاله یوسف زى با ترجمه هانیه چوپانى از سوی انتشارات کتاب کوله پشتی در ایران منتشر شده است. این کتاب پرفروش ترین کتاب سال ٢٠١٣ در زمینه اتوبیوگرافى است و درباره ملاله، دختر نوجوان پاکستانی است که به خاطر تلاش برای دفاع از حق تحصیل زنان از ناحیه سر مورد اصابت گلوله طالبان قرار گرفت. دختری که برای تحصیل به پاخاست و هدف گلوله طالبان قرار گرفت، با همکاری روزنامه نگار بریتانیایی کریستینا لمب نوشته شده است. ملاله در این کتاب از لحظات وحشتناکی می گوید که دو پیکارجوی طالبان در ۹ اکتبر ۲۰۱۲ سوار اتوبوس مدرسه شدند و به سرش شلیک کردند. او می نویسد: دوستانم می گویند ضارب، سه بار شلیک کرد… ملاله برای مداوای پزشکی عازم بریتانیا و در شهر بیرمنگهام ساکن شده است. او در کتاب خود، از زندگی اش در دوران حکومت طالبان در دره سوات در شمال غرب پاکستان نوشته است. کتاب، توصیف کننده احساسات عمومی مردم پاکستان در خصوص تفکرات طالبانی و ممنوعیت دسترسی به تلویزیون و موسیقی و ادبیات است. ملاله پس از چندین عمل جراحی در بریتانیا، به زندگی بازگشت و در سازمان ملل اینگونه سخنرانی کرد: «من اینجا ایستاده‌ام و از جانب دختران بسیار زیادی فریاد می‌زنم. فریادی که حتی آنها که گوشی برای شنیدن ندارند آن را بشنوند.» ‌ملاله در کتاب خود به داستان زندگی خود و شیوه و نوع نگاه مردم پاکستان به طالبان می‌پردازد. در واقع می توان گفت این کتاب صدای اعتراض نوجوانی است که هرگز خاموش نخواهد شد. نوجوانی که جوان‌ترین نامزد دریافت جایزه‌ نوبل است. او دختر مردی بود که اعتقاد داشت همه‌ بچه‌ها حق دارند تا استعدادهای بالقوه‌ خود را شکوفا کنند. در سرزمینی که تولد پسر در خانواده ارزش و تولد دختر باعث ناراحتی آنها می‌شود، ضیاء‌الدین پدر ملاله یک استثنا بود. ضیاء‌الدین خود برای اینکه بتواند تحصیل کند بسیار جنگید. زمانی که طالبان قدرت را در دست گرفتند بسیاری از مدارس را تعطیل کردند، تا پایان سال ۲۰۰۸ طالبان ۴۰۰ مدرسه را تخریب کردند. ملاله در آن زمان ۱۱ ساله و همیشه شاگرد اول کلاس بود. تا ۱۴ ژانویه سال ۲۰۰۹ تقریباً همه‌ مدارس دخترانه تعطیل شده بودند. ملاله شروع کرد به یادداشت نویسی برای وبسایت بی بی سی با نام مستعار «گل مکئی». او حتی در مصاحبه‌ای با بی بی سی گفت آنها ممکن است بتوانند مرا از رفتن به مدرسه باز دارند اما نمی‌توانند مرا از یادگرفتن باز دارند.

منبع نوشته: